Οι περαστικοί ανθρωποι μας δίνουν μόνιμα μαθήματα

Σημερα δεν θα μιλήσω για τους δικούς μας ανθρώπους, τους κοντινούς. Αλλά για τους άλλους. Εκείνους που ήρθαν στην ζωή μας για λιγο και έφυγαν σαν τα διαβατάρικα πουλιά. Και παρόλο που έμειναν για λιγο, όλοι τους είχαν κάτι να μας δώσουν, χωρίς απαραίτητα να το θέλουν. Μαθήματα. Απο εκείνα που παίρνεις και τα θυμάσαι καλα. Σίγουρα μπορείς να σκεφτείς αρκετά απο αυτά. Ίσως και εμείς να τους δείξαμε κάτι, ποιος ξερει.

Είναι εκείνοι που φοράνε την μάσκα "ήρθα για να μείνω", σε πείθουν για λιγο οτι θα μείνουν και μόλις έχεις πειστεί αρκετά... Μάντεψε. Φεύγουν. Πετάνε για άλλου. Ήσουν απλά ενας σταθμός για να πιουν νερό, να κατουρήσουν, να πλύνουν τα χέρια τους, να κάνουν μια ανανέωση το make-up και να φύγουν. Δυστυχώς μας επηρεάζει και ο ερχομός τους και η φυγή τους. Ήρθαν, πίστεψες οτι θα μείνουν και ένιωσες πως κάτι στην ζωή σου αλλάζει προς το καλό. Ολα έδειχναν τόσο όμορφα, ιδανικά θα έλεγες. Και ξαφνικά έφυγαν. Τι πήγε στραβά; Τι δεν έκανες σωστά; Γιατι να εξαφανιστούν ετσι;

Κάποιοι ανθρωποι πολύ απλά δεν αντέχουν να μείνουν μαζι με κάποιον άλλον για καιρό. Δεν το αντέχει το πετσί τους βρε παιδι μου. Δεν μπορούν να δεθούν. Τους πνιγεί. Και καλα το κάνουν. Εμείς θα τους πούμε τι ειναι σωστό και τι λαθος; Ολα καλα βρε παιδιά. Αλλά μην μας ενοχλείτε αν δεν έχετε σκοπό να αλλάξετε την ζωή μας. Κρίμα δεν ειναι; Ήρθαμε εμείς ποτέ να χαλάσουμε την ζαχαρένια σας; 

Για εκείνους που νομίζαμε φίλους και εμειναν απλά γνωστοί, για τις φίλες που το παίζανε ιστορία γούτσου γούτσου φιλιά στα πεταχτά και τελικά το μονο που θέλανε ήταν παρέα για τα κλαμπάκια, για εκείνες τις γκόμενες που έμειναν απλά γκόμενες, για εκείνους τους άνδρες που ήθελαν απλά να περάσουν μερικά βραδιά αλλά δεν το είπαν ποτέ. Για όλους εκείνους που έπαιζαν με τα σπίρτα χωρίς να θέλουν να ανάψουν φωτιά όμως το έκαναν και έφυγαν στα κλεφτά σαν εμπρηστές. 

Ενταξει μην ανησυχείτε, η φωτιά που βάλατε ήταν μικρή, ειμαστε μικροί πυροσβέστες και καταφέρνουμε και τις σβήνουμε μόνοι μας. Ευτυχώς λοιπόν για εμάς γιατι δεν προλάβαμε να καούμε ολοζώντανοι. Σβήσαμε τις φωτιές σας και φυτέψαμε εκεί σπόρους που θα μεγαλώσουν και θα γίνουν μεγάλα δεντρα. Με όμορφα λουλούδια πανω τους. Και την άνοιξη που θα ανθίζουν θα πετάνε οι πεταλούδες γύρω τους. Και εμείς θα τα κοιτάμε και θα ομορφαίνουν τις ημέρες μας. 

Αγαπητοί περαστικοί ανθρωποι της ζωής μας. Σας ευχαριστούμε που ήρθατε και μας μάθατε πολλα ουσιαστικά πράγματα. Σας ευχαριστούμε ακομη περισσοτερο που φύγατε και κάνατε χώρο για τους επόμενους που θα θελουμε και θα θέλουν και εκείνοι να μείνουν.