Οι αγκαλιές που σε κάνουν να αισθάνεσαι

Γεννηθήκαμε και τα πρώτα χρονια της ζωής μας, πηγαίναμε απο αγκαλιά σε αγκαλιά σε συγγενείς και γνωστούς. Ήταν ομως εκείνη η μια, η πρώτη αγκαλιά, της μαμάς. Αυτή η αγκαλιά ειναι μοναδική. Δεν θα βρεις άλλη σαν της μαμάς. Η μαμά αγκαλιάζει με έναν δικό της τρόπο, διαφορετικό απο τους άλλους. Στην αγκαλιά της βάζει πολλή αγάπη, στοργή και ηρεμία. Η αγκαλιά της μαμάς ειναι ικανή να σε ηρεμήσει σε δευτερόλεπτα. Τι και αν μεγάλωσες; Αυτο δεν αλλάζει με τίποτα.

Είναι και η αγκαλιά του μπαμπά. Ειναι εκείνη που σου δίνει προστασία. Όταν πας στην αγκαλια του μπαμπά ξέρεις οτι κανείς δεν θα σε πειράξει. Είναι ο ιππότης σου και εσύ η μικρή του πριγκίπισσα. Θα σε φροντίζει ακόμη και οταν γίνεις ολόκληρη γαϊδούρα.

Και η γιαγιά. Η αγκαλιά της γιαγιάς είναι ευτυχία. Η αγκαλιά της γιαγιάς είναι δυο φορές αγκαλιά της μαμάς. Έχει άρωμα σπιτικής αγάπης που αναδύεται απο τα έγκατα της ψυχής της -και της κουζίνας της. Η γιαγιά γιατρεύει τα πάντα. Με δυο σοφά λόγια, με μια ζέστη σουπίτσα και με μια τεράστια αγκαλιά που χωράει μεσα ολα της τα εγγόνια μαζί ταυτόχρονα -και ας τα ταΐζει μεχρι σκασμού, ακόμη χωράνε.

Και τα χρονια περνάνε. Και εσυ δεν εισαι μωρό πια για να κανεις αγκαλιές. Μεγάλωσες. Όμως αποξενώνεσαι. Ξεχνάς πως είναι να αγκαλιάζεις. Και δεν μιλάω για εκείνες τις τυπικές, κρύες και ρηχές αγκαλιές με τα σταυρωτά φιλιά στον αέρα που δίνεις συχνα πυκνά. Μιλάω για εκείνες τις ζεστές και γεμάτες. Εκείνες που κρατούν για ώρα. Θυμάσαι;

Και εκει που έχεις ξεχάσει πως είναι να νιώθεις βαθιά στο πετσί σου μια αγκαλιά, έρχεται κατάστηθα σου εκείνη. Εκείνη που κουμπώνει -κλακ- λες και φτιάχτηκε για σένα. Εκείνη που δεν εχει κενά, δεν μπάζει απο πουθενά. Ακουμπάει καθε σπιθαμή του κορμιού σου, το κορμί εκείνο. Εδώ δεν χωράει αέρας. Κανει φασαρία και κρύο και δεν μας αρέσει. Εδω υπαρχει κάτι γνώριμο απο παλιά. Κάτι οικείο. Να ειναι αγάπη; Προστασία; Στοργή; Τρυφερότητα; Ηρεμία;

Μα, στάσου. Εχει και κάτι καινούριο. Κάτι που δεν μοιάζει με καμία αλλη αγκαλιά. Ω μα ναι. Έχει επιθυμία. Πάθος. Έρωτα. Εχει χημεία. Εχει εσωτερικές αναταραχές και φλογίτσες. Ειναι εκείνη που σε ταξιδεύει. Με συνοδοιπόρο εκείνον. Εκείνον που σαν ανοίξει τα χέρια του, χάνεσαι στα βάθη του. Αυτη η αγκαλιά είναι η δίκη σου. Κράτησε την σφιχτά, χόρεψε μαζί της, κανε της στροφές. Φόρεσε την και μην την ξανα βγάλεις ποτε. Ειναι το πιο όμορφο σου φόρεμα. Είναι το ωραιότερό σου κουστούμι.